Moonlight Surfing

"Biep-Biep, Biep-Biep, Biep-Biep!" Het is 5:20, pikkedonker en mijn wekker gaat. Het alarm geeft een Pavlov effect. Een wekker zo vroeg betekent normaal altijd werk en dus per definitie een snooze. Maar deze keer sta ik meteen naast mijn bed. Het is tijd om te surfen. Zo vroeg mogelijk.

Lobitos. Een spookdorp in de woestijn van Noord-Peru. Na jaren beheerd te zijn door een Engelse oliemaatschappij was dit gebied een militaire basis. Alle oude huizen zijn vervallen en er woont slechts een handjevol mensen. En sinds een aantal jaren, kan je hier vrij rondlopen. Of beter gezegd surfen.

Lobitos heeft drie van de beste golven van Peru. Misschien heeft het wel de beste golf van Peru. En daarmee is het meteen de beste golf van Zuid-Amerika. De lefthander, ook Lobitos genaamd, loopt over een perfecte zandbank voor een achterlijke 300-400 meter. Perfect, snel en soms met kleine tubs. Elke ochtend word ik wakker met het beste uitzicht dat een surfer zich kan wensen. Echter, ook met minimaal 20 man op de piek.

Ik zie geen hand voor ogen, maar loop met mijn board onder mijn arm richting de uitgang van Nachos waar ik verblijf. Geen andere mensen, iedereen is nog diep in slaap. Lopend in het donker over een onverharde weg, loop ik richting het strand. Bij de top van de klif kijk ik uit over de zee en zie het witte-blauwe licht van de maan over een set golven schijnen. 2 meter glassy perfecte golven rollen over de banken van Lobitos. En er is niemand.

In een draf ren ik over het strand. Het is muisstil. Alle ramen van andere surfhuizen zijn donker. Ik ben de enige, de eerste! Een paar hele snelle yoga-oefeningen, leash om en gaan! Het zou eigenlijk te donker zijn om te surfen op dit tijdstip, maar de maan is mijn beste vriend. Het geeft mij net genoeg licht om te zien wat ik doe. En ik paddle snel naar de piek.

Mijn armen onder water. Zittend op mijn board. Het witte licht schittert over de golven. Geen wind. In velde of wegen geen surfer te bekennen. Het is perfect. Een set verschijnt aan de horizon en ik paddle naar binnen. Een take-off in volstrekte stilte met alleen de maan als toeschouwer. Over de blauwe golven, glazig als boter, glij ik door de nacht.

Mijn surfsessie van vandaag is begonnen.

/>